تعریق زیاد بدن و بوی بد عرق، از آزار دهندهترین پدیده های فیزیولوژیک بدن آدمی است که بسیاری از افراد را گرفتار کرده، ضمن ایجاد اختلال در روابط اجتماعی، آنها را به صرف هزینه های زیادی بابت رفع بوی بد عرق و خوشبو کردن خود وادار میسازد.
از جمله خصوصیات فطری انسانها، تمایل به زیبایی و نظافت و تمیزی است که هر انسانی را برای حفظ نظافت بدن خود و رفع عوامل نازیبا به تلاش وامیدارد. اجتماعی بودن انسان نیز او را بر آن میدارد که در حفظ ظاهر خود کوشا باشد و عواملی که او را از دید جامعه طرد میکند، از خود دور سازد. شریعت مقدسه اسلام نیز نظافت را جزیی از ایمان برشمرده و بر حفظ و حراست از آن تاکید فراوان دارد. آنچه در این مقاله از نظر خوانندگان محترم میگذرد، نگاهی گذرا به علل حدوث این اختلال و ارائه راهکارهای ساده و توصیه های طب سنتی جهت رفع آن میباشد. تعریق، مکانیسم طبیعی بدن جهت حفظ تعادل دما و آب و دفع سموم و مواد زاید میباشد و توسط غدد عرق که در تمام سطح بدن و با تراکم بیشتر در نواحی کف دست و پا و پیشانی و زیر بغل قرار دارند، انجام میگیرد. گرما، رطوبت، تنشهای عصبی، عملکرد اعضای داخلی بدن همچون قلب، کلیه و دستگاه عصبی و مصرف بعضی داروها مثل داروهای قلبی و داروهای روانپزشکی و مصرف غذاهای تند و گرم، در تشدید تعریق موُثرند. عرق کردن، در واقع پاکسازی بدن از راه پوست است که با خاصیت ضدعفونی کنندگی خود، سطح پوست بدن را نیز گندزدایی میکند؛ بنابر این، تا وقتی ترشح آن از حد طبیعی فراتر نرفته و بوی بد و آزار دهنده آن شخص را اذیت نکرده باشد، اقدام درمانی جهت رفع آن انجام نمیگیرد، اما وقتی ترشح غدد عرق از حد طبیعی خود فراتر رفت، چون مانع تنفس راحت پوست شده و با ماندن روی پوست بستر، فعالیت میکروبها را فراهم نموده و باعث متصاعد شدن بوی بد از پوست بدن میشود، رفع آن دغدغه خاطر فرد شده، او را جهت درمان به تکاپو وادار میکند. در این حالت بهتر است ابتدا توصیه های ذیل رعایت گردد و در صورت عدم افاقه، نسخه های درمانی مورد استفاده قرار میگیرد. به کسانی که از بوی بد پاهای خود در عذابند، توصیه میشود پاهایشان را مرتباً با آب گرم و صابون بشویند و پس از شستن، کاملاً خشک نمایند. توصیهها: ادامه مطلب |